Van altijd te lief naar aardig assertief

Herken jij het gevoel dat je `s avonds op de bank zit en denkt: waarom heb ik niet gewoon gezegd wat ik écht dacht of voelde? Zelf heb ik dit vroeger geregeld gehad. Ik baalde ervan, want ik wist wel degelijk wat ik dacht en voelde op dat moment en toch gaf ik dat lang niet altijd gelijk goed aan. Als ik nu terugkijk, was ik vroeger toch wel het kleine, brave meisje van de klas. Hoe ging ik van altijd te lief naar coach assertiviteit?

Na mijn studie heb ik in uiteenlopende functies gewerkt bij verschillende organisaties. Dat waren voor mij goede leerscholen o.a. doordat ik geregeld merkte dat ik tegen dezelfde dingen aanliep. De balans tussen werk en privé was ook niet goed. Nee zeggen en grenzen aangeven was een aandachtspunt. Op hoog tempo denderde ik door en liep ik soms mezelf voorbij. Wat ging hier niet goed en wat wilde ik anders?

Goed voor jezelf zorgen

Het was duidelijk dat ik beter voor mezelf mocht zorgen. Ik heb moeten leren om mezelf helder uit te spreken. Vroeger vond ik dat lastiger. Soms bang voor de mening van een ander. Omdat ik het graag goed wilde doen voor die ander, vergat ik mezelf nog te vaak.

Deze manier van doen kon ik niet langer aan mezelf verkopen. Er moest echt iets veranderen en ik wist dat dit op meerdere vlakken nodig was. En als ik iets doe, wil ik het ook goed doen, dus ik wilde gelijk naar het hele plaatje kijken. Ik had vragen en gedachtes als:

• “Hoe zorg ik voor een betere balans in mijn leven?”
• “Wat wil ik nou écht? en Wie ben ik eigenlijk?”
• “Ik wil minder moeten en meer mogen van mezelf.”
• “Hoe krijg ik meer rust en plezier in mijn leven?”
• “Ik wil echt beter voor mezelf leren zorgen, dit houd ik niet oneindig vol.”