Vanuit innerlijke rust

“Vanuit innerlijke rust krijg je het meeste gedaan.
Om je heen raast de storm en jij bevindt je in het oog van de orkaan.”

Er gebeurt veel. Nog steeds.

Om dan de rust te bewaren en intussen ‘gewoon je ding te doen’, is echt niet altijd even makkelijk. Hoe zorg je er dan toch voor dat jij je niet teveel laat afleiden onderweg?

Dat je ondanks alle hectiek je aandacht en energie kunt besteden aan dingen die je fijn vindt en die bij je passen? Dat jij ondanks die storm toch op jouw manier de rust kunt bewaren?

Zen-momentjes

Een gevoel van innerlijke rust betekent voor mij overigens niet dat je de hele dag in de lotushouding ‘zen zit te wezen’.

Die momenten zullen er vast zijn en dat is natuurlijk heel fijn, maar dat is meestal niet de dagelijkse gang van zaken voor velen van ons.

Balans onderaan de streep

Het betekent voor mij wél dat ik onderaan de streep voel dat er voldoende balans is om te doen wat ik graag wil doen, ik mezelf kan zijn en – heel belangrijk – dat ik kan blijven genieten onderweg.

Dat het leven dus niet net als die storm aan me voorbij raast en ik achteraf terug moet kijken met de gedachte “Had ik maar….”

Vanuit innerlijke rust krijg je het meeste gedaan.
Om je heen raast de storm en jij bevindt je in het oog van de orkaan.

Daarvoor is het leven te kwetsbaar en te kostbaar. Helaas worden we ook daar geregeld aan herinnerd.
Denk ik dan dat het in het oog van de orkaan alleen maar zen & rust is? Nee. Maar het is er windstil. Daardoor zit daar niet zoveel ruis op de lijn en kom je meer aan jezelf toe.

Je kunt daardoor ook beter horen wat je zelf ergens van denkt. Je kunt beter luisteren naar je eigen gevoel. En dat is ten tijden van drukte en hectiek vaak precies hetgeen wat jij dan zo goed kunt gebruiken.