Timing is everything…

“Chantal, is je website nou al klaar?” Ik denk er heel even over na. Zal ik een kort of een lang antwoord geven? Ik ga voor het eerste: “Nee. Ik laat je weten wanneer het zover is!”

Was ik er toch bijna weer in gestonken, zeg. Want hoe vaak gebeurt het op een dag dat je jezelf erop betrapt dat je jezelf aan het verantwoorden bent. Dat je het gevoel hebt aan een ander uit te moeten leggen waarom je iets doet of dus juist niet doet. We zijn toch behoorlijk vaak geneigd om daar vele volzinnen aan te wijden. Best zonde van je tijd, die al schaars genoeg is als ik zo eens goed om me heen kijk en luister.

Natuurlijk vind ik het hartstikke fijn dat mensen zo betrokken zijn en interesse tonen. Dat doet me goed en daar bedank ik ze ook voor. Maar het maakt me ook bewust van iets anders wat ik herken bij mezelf en bij vele anderen.

Want ik snap heel goed waar de vraag nog meer vandaan komt. Vanuit mijn eigen enthousiasme heb ik in een eerder stadium inderdaad de verwachting uitgesproken dat “mijn site waarschijnlijk volgende maand wel klaar is”. Maar ja, soms loopt het nu eenmaal anders dan van tevoren bedacht. Of je ziet onderweg weer nieuwe dingen, waardoor je je plannen aanpast met het oog op nog beter perspectief. En ja, dan moet je weer even schakelen. Volgens mij is dat ook helemaal niet erg, zolang je zelf maar weet waarom je je keuzes maakt en, heel belangrijk, wannéér je dat doet. En dat je je daar dus niet voor hoeft te verontschuldigen. Of het hoeft uit te leggen of verdedigen. 

Soms loopt het nu eenmaal anders dan van tevoren bedacht

Want als ik toch iets geleerd heb, dan is het wel om feilloos aan te voelen wanneer het ergens het juiste moment voor is. Om daar blindelings op te durven vertrouwen en er dus ook naar te handelen. Om zowel de interne stemmetjes (“kan ik dat wel echt doen” of “wat zullen ze daar van denken”) als de goed bedoelde adviezen van anderen wel te horen, maar uiteindelijk toch naar je eigen gevoel te luisteren. En dat is niet altijd even makkelijk, dat klopt. Je wilt het wel goed doen voor iedereen. Je hebt het idee dat je dat niet kan maken. Ze zien je immers al aankomen.

Oordelen van anderen

Klaarblijkelijk is het behoorlijk verleidelijk om gewoontegetrouw in te haken op de vele meningen en oordelen van anderen. Op dat wat de maatschappij ons vertelt. Of in ieder geval op hetgeen wij er van begrepen hebben. En waar conformeer je je dan uiteindelijk aan? Voegen naar een ander (hoe belangrijk die persoon ook voor je is) of toch je eigen koers varen? Hoe is dit voor jou? 

Feit is dat er nooit iemand zal zijn die jou, beter dan jijzelf,  kan vertellen welke kant je het beste op kunt gaan. Je draagt immers ook zelf de consequenties van je gemaakte keuzes. Daarbij is het ook gewoon fijn om zelf de regie te houden. En no worries, dat betekent niet gelijk dat je dan arrogant of egoïstisch bent, maar wel een autonoom en zelfbewust individu die voor zichzelf staat en het fijne gevoel wat dat met zich meebrengt graag deelt met anderen.

Dus hoeveel meningen en adviezen je ook door anderen aangereikt krijgt, uiteindelijk gaat het erom dat jij in staat bent om zelf te bepalen wat goed voor je is en dat je je daar helemaal senang bij voelt. Hoe gaat dit bij jou in z`n werk? Kat in het bakkie of niet echt een makkie? Ik vind het niet altijd een makkie te noemen, maar ik laat me niet graag gek maken. Bovendien zegt mijn moeder altijd dat je maar één keer gek kan worden. Ik heb besloten om daar nog even mee te wachten. 

Waar ik niet langer mee heb gewacht is het live zetten van mijn website. Gewoon omdat het klopt nu. Omdat ik voel en weet dat ik met de juiste dingen bezig ben. Het is mijn buikgevoel wat mij verklapt dat ik goed zit. Met een beetje geduld, een flinke dosis vertrouwen en een vleugje humor onderweg kom je best al een eind. Timing is everything and I am Ready for Take Off!

Misschien vind je dit ook leuk: