Helpende woorden onderweg

Als ik mezelf even niet zo goed voel, een disbalans ervaar, een moeilijk moment heb of zelfs een periode dat het ‘even wat minder gaat’, dan is er al jaren 1 zin die me helpt om de druk eraf te halen. En dat is er een van Shakespeare: This too shall pass.

Ik denk dan bijvoorbeeld aan momenten dat ik ook even niet zie wat ik met een situatie wil of dat iets nog zo vers of te pijnlijk is, dat ik simpelweg nog geen energie of de moed heb om in de actie-modus te gaan. Ik heb het dan nodig om eerst iets te laten bezinken, een plekje te geven, het te verwerken, etc.

Tikkeltje ongemakkelijk

Dat is zeker niet altijd een prettige fase, want dan zit ik er voor m`n gevoel ‘middenin’ en de verwarring, teleurstelling of zelfs boosheid en verdriet kunnen dan heel groot zijn. Inmiddels weet ik ook dat ik daarna wel weer verder kan, als ik eerst even dit toelaat. Het er gewoon maar laten zijn, zonder dat ik er nog iets mee hoef van mezelf of de kant-en-klare-oplossing al paraat moet hebben.

Dat is het vaak ook, dan straf je jezelf dubbel door op zo’n moment dat je het al zwaar genoeg hebt, ook nog eens van jezelf te verlangen dat je verder moet, dat je er onderhand wel klaar mee moet zijn o.i.d.

Na regen komt er echt weer een keer zonneschijn

Nee, soms is het antwoord – dit is in ieder geval hoe dat bij mij werkt weet ik inmiddels – dat je het even zo laat zoals het is. Je aanschouwt, je ervaart, je voelt en verwerkt, je geeft jezelf de rust, je verzorgt jezelf nog beter dan anders… en ja, dan helpt het mij dus enorm om me juist op die momenten te beseffen: This too shall pass.